Even voorstellen: Dit is Sietzke Vermeulen.
Sietske werkt in het dagelijks leven als freelance woordvoerder. Vaak voor grote organisaties die zichzelf op een bepaalde manier willen neerzetten in de wereld of die met een reputatie-crisis te maken hebben.
Sietzke omschrijft zichzelf als een avontuurlijk, zelfbewust, eigenwijs en behulpzaam persoon. Ze denkt dat zij voor anderen misschien wel een tikkeltje ongrijpbaar is. Dit komt waarschijnlijk ook wel omdat ze zich niet direct aan iedereen laat zien. Haar vrienden kunnen echter altijd bij haar terecht. Ze verrast mensen graag. Ze prikkelt mensen ook graag, wil weten wat er écht speelt. Hier zegt ze zelf over: ‘Dit is niet altijd een hele leuke eigenschap. Ook niet voor mezelf, want ik pas dat ook toe op mijn eigen gedachten en gevoelens en leg daardoor de lat vrij hoog.’
Naar eigen zeggen is Sietzke slecht in ‘Social chitchat’, gesprekken die aan de oppervlakte blijven vindt ze lastig om te voeren. Ze denkt zelf weleens dat het een soort sociale handicap is. Je ziet haar ook niet graag op feestjes waar ze weinig mensen kent.
Sietzke is aan toneelspelen begonnen, omdat ze van zichzelf iedere maand een ‘challenge’ moet doen. Daarmee bedoelt zij dat zij iedere maand een activiteit of ervaring wil hebben die haar uit haar comfortzone haalt. Dat kan een gesprek zijn of iets dat ze nog nooit eerder heeft gedaan en spannend vindt. Twee jaar geleden deed zij auditie bij een toneelgroep in Utrecht. Het ging haar eigenlijk om de auditie zelf, op de planken staan en beoordeeld worden. Toen ze werd ‘aangenomen’, kwam pas de échte challenge; spelen! Inmiddels is zij zo’n anderhalf jaar lid van De Schakel.
Over het voor het eerst op het toneel staan, zegt zij: ‘Ik heb nog nooit zóveel spanning in mijn lichaam gevoeld toen ik achter het gordijn stond en het geroezemoes van het binnenkomende publiek hoorde. Ik had graag ter plekke doodgegaan. Maar na de eerste vier of vijf zinnen verdween dat gevoel totaal en kreeg ik er enorm veel energie van. Ik heb nu drie voorstellingen gespeeld, en die gevoelens vooraf zijn nog niet minder. Ik ben benieuwd of dat ooit minder wordt ook.’ Sietzke is er nog niet uit of toneelspelen echt één van haar talenten is. Ze wil daarover binnenkort de balans opmaken, want, zo zegt ze: ‘Ik wil eigenlijk alleen voor publiek spelen, als het ook goed is.’ Ze leert er wel veel van, van toneelspelen. Zoals dat wat zij dénkt dat zij neerzet, niet altijd is wat er ook werkelijk zichtbaar is voor publiek.
Naast het toneelspelen, heeft zij nog meer passies. Zo maakt zij onder andere reportages voor August TV (zie ook de foto). Ze heeft daar o.a. een ‘programma’ waar ze eigenaren van bijzondere dieren opzoekt. Heel erg leuk om te doen omdat ze op de meest gekke plekken komt en heerlijke aparte mensen mag interviewen. Verder speelt ze graag piano en kookt ze graag ingewikkelde recepten. Bovendien vindt ze het heerlijk om met vrienden tot diep in de nacht te filosoferen en wijn te drinken. Of te catannen.
Voor de toekomst heeft ze heel veel plannen en dromen. Allereerst zou ze graag driehonderdzestig jaar willen worden om al die plannen uit te voeren. Sietzke wil alles uit het leven halen wat er in zit. Met het idee dat áls ze morgen dood mocht gaan, ze in ieder geval met een mooi gevoel kan terugkijken op wat er allemaal is verschenen in haar leven.
