Schakelaars: Sanne van der Wateren

Dit is Sanne. Zij is geboren in Dordt en woont nu in Amersfoort.

In het dagelijks leven is zij werkzaam als klassenassistent op een mytylschool in Utrecht. Hier begeleidt zij kinderen met een lichamelijke en verstandelijke beperking.

Sanne is behulpzaam, een doorzetter, sportief (nu even wat minder in verband met herstel van operatie, maar dat sportieve zit er wel in hoor), ontdekker en sociaal. Sanne weet goed wat ze wil, ze is sociaal, maar kan ook goed alleen zijn. Ze is een stille genieter, maar laat zich beslist horen als ze ergens een mening over heeft. En ze is positief! Dat heeft iedereen wel kunnen merken in de periode voor haar heupoperatie. Sanne zag ook in die periode de zon altijd nog wel ergens schijnen.

Wat ook fijn is: Sanne is handig. Ze kan dingen zelf maken, bouwen, klussen etc. Dat doet ze graag. Liever dat ze iets zelf maakt, dan dat ze dat aan een ander vraagt. Sanne denkt daarbij ook vaak in beelden: zo onthoudt ze dingen goed zonder iets echt te moeten lezen. Ze is minder goed in grammaticale dingen en netjes in ABN spreken vindt ze soms ook wat lastig.

Sanne is nu zo’n 5 jaar lid van De Schakel. Ze heeft altijd interesse gehad in toneel/theater. Doordat ze lichamelijk niet meer kon sporten, is zij een andere hobby gaan zoeken. Ze sprak een collega die aan impro theater deed, dit trok haar erg aan maar ze bedacht zich ook dat ze graag vastigheid heeft en een rol echt wil opbouwen/uitwerken. Ze is toen op internet gaan zoeken naar een toneelvereniging. En daar vond ze De Schakel. Ze werd lid toen ze nog op krukken liep. De eerste keer op toneel verplaatste ze zich vooral op wielen op het toneel. Het was erg leuk, die eerste keer, wel spannend. Sanne durfde het de eerste keer nog niet aan om veel mensen uit te nodigen, maar haar ouders en zus waren erbij.

Hoewel Sanne aan alle producties goede herinneringen bewaart, vind ze toch vooral dat het stuk Anatevka een hele belevenis is geweest. Daarover zegt ze: ‘Zelf decor maken, in elkaar zetten en die avond vooral genieten van het moment. Het was mijn eerste echte grote voorstelling. Ik had geen grote rol, had daarna besloten dat ik kleine rollen ook erg leuk vind, maar van een grotere rol kan ik ook erg genieten.’

Voordat Sanne meewerkte aan het stuk Anatevka, had zij meegewerkt aan een kindervoorstelling in het Schakeltheater. Ook dat heeft zij als heel leuk ervaren.

Ook bij Sanne gaat wel eens iets mis: ‘Ik had bij Anatevka 2 rollen en moest mezelf tussendoor snel verkleden. Dat redde ik niet. Ik ben toen ik omgekleed was in mijn andere rol rustig het podium op gelopen, zo rustig dat de regisseur achteraf zei: “wat goed dat je later kwam, dat was zo mooi”. Een geluk bij een ongeluk dus.’

Sanne vindt het leuk dat je bij toneel zoveel verschillende persoonlijkheden speelt. Zo ben je in het ene stuk een kabouter en in het volgende stuk een oude man. Dat vindt ze ook wel eens lastig, maar zo blijft ze wel scherp en leert ze veel.

Ook kan ze erg genieten van achter de schermen dingen doen; dat is even belangrijk als op het toneel, want zonder mensen achter de schermen, draait de voorstelling ook niet. Sanne vindt het wel jammer dat hier soms nog te weinig aandacht voor is; veel schakelaars willen vooral óp het podium staan en vergeten hoe leuk en nuttig het achter de schermen is.

Sanne vindt het soms moeilijk om de teksten te leren. Als ze eenmaal weet welke handelingen bij welke tekst hoor, dan gaat het vaak al beter.

Door het volgen van een workshop Stembevrijding, heeft Sanne meer lak gekregen aan hoe mensen het vinden als ze iets zegt of zingt. Ze is tot op de dag van vandaag nog steeds blij dat ze die workshop heeft gevolgd bij de Schakel. Ze durft nu makkelijker voor te lezen in de klas. Eerst deed ze dat niet, omdat ze daar onzeker over was. Nu gaat dat allemaal veel makkelijker. Sowieso heeft toneel haar geleerd dat ze taal-technisch meer kan dan dat ze eigenlijk dacht. Ze zegt daar zelf over: ‘Ik vond het bijvoorbeeld altijd doodeng om een script te lezen in de groep. Maar dit gaat nu echt al stukken beter, omdat het op De Schakel niet uitmaakt als je even een foutje hebt maakt. We lachen er gewoon om met z’n allen.’

Naast toneel vindt Sanne het leuk om te klimmen. Dit is op dit moment wat moeilijk door lichamelijke beperkingen, maar ondanks dat heeft zij de afgelopen 5 jaar nog geregeld in of op de rotsen gezeten. Het fijnste vindt Sanne uiteraard het klimmen in de rotsen, de vrijheid/rust en gewoon je hoofd kunnen legen is voor haar erg lekker. Ze is sowieso erg graag in de natuur, alleen of met vrienden of familie. Sanne vindt het lekker om het hoofd te legen en een beetje te kletsen tijdens het wandelen of een andere, wat actievere bezigheid in de natuur. Verder geeft zij iedere zaterdag klimtraining aan een groepje jeugd. Daar beleeft zij erg veel plezier aan.

En ze gaat iedere maand wel een keer naar het theater, zoals het een echt theaterdier betaamt.

Sanne heeft voor de toekomst zeker dromen. Zo zou ze heel graag geen lichamelijke klachten meer hebben. En dat gunt echt iedereen haar. Ook zou ze graag de PABO willen volgen om in het Mytylonderwijs leerkracht te kunnen worden. En ja… ze wil ook vakantie vieren op verre bestemmingen. Eigenlijk wil ze de hele wereld zien, maar ze beseft zich dat de hele wereld misschien wel een beetje te groot is.

Verder vindt ze het ook belangrijk om nu eens van de gelegenheid gebruik te maken nog even iets met de leden van De Schakel te delen. Ze zegt: ‘Ik ben erg blij met de groep mensen van De Schakel. En dan vooral over hoe ze mij hebben ontvangen. Ondanks mijn lichamelijke- en taalbeperking heb ik mijn nooit geschaamd. Of ik nou met krukken kom of niet, er werd nooit over geoordeeld. En dat is heel fijn. Ik heb het als heel warm ervaren dat men zo bezorgd was en vroeg of het wel goed ging/gaat. Kan ook gerust op toneel komen als ik niet veel kan betekenen, op de bank zitten en lekker avondje kijken is ook altijd prima. Kortom Schakelaars; bedankt voor de afgelopen jaren, hoop op nog meer van zulke gezellige jaren. Want zoals het er nu naar uitziet, ik blijf nog wel even hangen!!!’ En dat is maar goed ook, want we willen Sanne niet missen!

Geef een reactie