In de rubriek “Zina’s Reisgenoten” leren we de gastspelers en figuranten van Zina’s Reis beter kennen. Wie zijn ze? Waar komen ze vandaan? Wat houdt ze bezig? En hebben we misschien meer gemeen dan je zou verwachten?
Even voorstellen: Dit is Mohi. Mohi is 37 jaar en komt uit Syrië. Hij speelt mee in de voorstelling Zina’s reis en beleeft al veel plezier aan de repetities waar hij aan mee doet. De rol die hij in het stuk gaat vertolken is nog niet helemaal zeker, maar Monique heeft laten weten dat hij waarschijnlijk de rol van leider / helper gaat spelen.
Mohi is nu 17 maanden in Nederland. In Syrië, voor de oorlog, leefde hij een rustig leventje. Hij was in dienst bij een telecommunicatiebedrijf. Nadat Mohi een verblijfsvergunning heeft gekregen in Nederland, is hij nu sinds 3 maanden herenigd met zijn vrouw en zijn zoontje. Zij wonen samen in Bussum. Verder heeft Mohi geen familie in Nederland. Zijn familie woont vlakbij Damascus. Wanneer de situatie het toelaat en er een internetverbinding is in Syrië, dan heeft hij wat contact met zijn familie. De situatie is en blijft zorgelijk.
In Syrië speelde Mohial toneel. In 2003 speelde hij een rol in een toneelstuk wat ging over de bezetting van de Amerikanen in Irak. Ook speelde Mohi in een toneelstuk voor kinderen. Voor ‘Zina’s reis’ is het nu eerst belangrijk dat hij zich concentreert op de Nederlandse tekst. En dat valt soms niet mee. Gelukkig krijgt hij binnenkort Hetty als een coach die hem daarbij gaat helpen.
Hoewel Mohi nog maar 17 maanden in Nederland is, spreekt hij echt al heel goed Nederlands. Maar het kan altijd beter. Om goed Nederlands te leren spreken, heeft hij drie keer per week Nederlandse les. Zijn zoontje pikt al wat Nederlands op van andere kinderen en zijn vrouw gaat vanaf september ook op Nederlandse les.
Verder is hij volop aan het integreren in Nederland. Toneel spelen bij De Schakel is leuk, maar het feit dat hij nu weer zoveel Nederlanders leert kennen, is misschien op dit moment nog wel belangrijker dan het toneelspelen. Alhoewel…. Het toneelstuk ‘Zina’s reis’ is wel een kans voor Mohi. Mohi wil een soort bruggenbouwer zijn; hij is ervan overtuigd dat autochtonen en allochtonen bij elkaar kunnen komen. Als we uitgaan van het goede van de mens, kunnen we van elkaar leren. Mohivindt het belangrijk om de verhalen met elkaar te delen en vooroordelen bij elkaar weg te nemen. Op een eerlijke en transparante manier. Hierbij helpt het verhaal van ‘Zina’s reis’ absoluut.
Naast het integreren en de Nederlandse lessen, werkt Mohi als oproepkracht bij een pizzeria.
Als je vraagt naar Mohi zijn toekomstplannen, dan zie je een mooie twinkeling in zijn bruine ogen. Heel graag zou hij na Zina’s reis aangesloten willen blijven bij De Schakel. Enerzijds om te spelen, anderzijds om in contact te blijven met de mensen die hij nu heeft leren kennen. En wie weet, lukt het hem om op een gegeven moment een acteeropleiding te volgen of een regisseursopleiding. Want dat is eigenlijk wat hij het liefste wil; ooit professioneel in de toneelwereld kunnen werken.
Wanneer je in gesprek bent met Mohi, dan weet je al snel; hier heb je te maken met een gewone leuke man. Eentje die graag in contact komt met anderen, graag behulpzaam wil zijn voor anderen en niets liever wil dan zichzelf verder ontwikkelen.
Hij heeft al veel mooie en goede mensen ontmoet in Nederland. Bijvoorbeeld zijn buurman. Hoewel communicatie soms moeilijk is, komen Mohi en zijn buurman met Google Translate een heel eind. Mohimoet er wel aan wennen dat Nederlanders altijd afspraken willen maken, voordat ze bij elkaar langs gaan. Bij Mohi thuis kun je aankomen waaien tijdens het eten en zal er altijd een bord bij worden gepakt, zodat je kunt mee eten. Als je bij Nederlanders een kopje koffie wil drinken, dan moet je bij wijze van spreken eerst een afspraak maken. Dat vindt hij wel raar.
En gelijk heeft hij! Dat is ook eigenlijk wel raar. Er brak een lach door op zijn gezicht, toen ik hem vertelde dat ik graag van hem wil leren en de koffie altijd klaar staat als hij wil langskomen!
