Dit is Zaineb Toama. Zaineb is 39 jaar oud en komt oorspronkelijk uit Irak. Zij was 20 jaar oud (in het jaar 1998) toen zij alleen, zonder familie, is gevlucht uit Irak. Haar ouders zijn in 1992 al gevlucht naar Nederland. Toen bleef Zaineb bij haar opa. Dit omdat haar ouders niet genoeg geld hadden om met het hele gezin tegelijk te vluchten. Zaineb bleef achter bij haar opa en rondde het voorgezet onderwijs af in Irak.
Zaineb is de grondlegger van de voorstelling Zina’s reis.
Een bestaan opbouwen in Nederland was moeilijk. Zij werd opgevangen in het AZC, maar had het geluk dat haar moeder hier al woonde en dat zij bij haar kon logeren. Zaineb moest natuurlijk eerst Nederlands leren. Dat was een hele moeilijke opgave. Zij was wel een doorzetter, want om sneller te integreren, ging zij vrijwilligerswerk doen in buurthuis. Dat buurthuis stond in Den Haag, vlakbij het huis waar haar moeder woonde.
In 1999 leerde zij haar partner kennen en kwam zij in Bussum wonen. Hier heeft zij verschillende cursussen gevolgd om haar Nederlands te verbeteren. Vervolgens is zij in 2003 vrijwilligerswerk gaan doen bij Versa Welzijn (haar huidige werkgever). En zo heeft zij zichzelf steeds verder ontwikkeld; eerst gewerkt als vrijwilligster, toen kreeg zij een betaalde baan bij Versa Welzijn en nu werkt zij bij Versa Welzijn als maatschappelijk werkster. Het heeft haar 10 jaar gekost om haar diploma’s te halen, maar uiteindelijk heeft Zaineb haar HBO-opleiding succesvol afgerond.
Via TWinburgering heeft zij tijdens ‘Bussum Cultureel’ contact kunnen leggen met De Schakel. Zij werd voorgesteld aan Anne-Claire en zo is het balletje gaan rollen.
Zina’s reis is het verhaal van Zianeb. Zij is zelf natuurlijk gevlucht uit Irak en heeft veel gezien en gehoord van andere vluchtelingen. Haar eigen ervaringen en de ervaringen van anderen, waren de voedingsbodem voor Zina’s reis. Zelf zegt zij hierover: ‘Zina’s Reis is een verhaal van 1000 verhalen in 1. Zina’s Reis is een verhaal over mijn eigen ervaringen en over wat ik heb gezien en gehoord tijdens mijn reis naar Nederland.’
Op het moment van dit interview wordt er bij De Schakel volop gerepeteerd voor de voorstelling Zina’s reis. We vragen aan Zaineb hoe dat voor haar is en hoe zij dat ervaart. Ze zegt daarover: ‘Het is soms erg pijnlijk om de scenes te zien. Soms denk ik… Hoe heb ik het overleefd? Waar haalde ik mijn moed en energie vandaan om door te gaan? Hoe was het afgelopen als onderweg dingen mis zouden zijn gegaan? Vooral als ik nu naar al het nieuws kijk, dan denk ik aan mijn vlucht uit Irak en dan besef ik me dat ik heel veel mazzel heb gehad.’
De reden dat Zaineb het belangrijk vindt om het verhaal te vertellen, is dat ze ervaart dat sommige mensen echt geen idee hebben hoe het is om vluchteling te zijn. Mensen zijn vaak bevooroordeeld en hebben hun oordeel al geveld voordat ze de vluchteling in kwestie goed kennen. De ervaringen die zij zelf heeft en ook door de verhalen die zij tot op de dag van vandaag hoort van vluchtelingen, hebben haar gemotiveerd om het verhaal te delen en motiveren de spelers van De Schakel om dit verhaal uit te beelden op het toneel. Het streven van Zianeb is om met dit toneelstuk begrip te kweken bij zowel allochtonen als autochtonen, zodat men beter met elkaar leert om te gaan.
Zaineb is inmiddels volledig geïntegreerd en moeder van twee dochters. Het is een positieve vrouw, die vrolijk in het leven staat en respectvol naar anderen is. Ze heeft een ongelofelijk doorzettingsvermogen. Daarbij is ze ook grenzeloos gedreven en ze is koppig. Dat ook. Soms is het voor Zaineb wel moeilijk om haar grenzen te stellen.
Zaineb heeft in haar leven al veel bereikt. Het is haar droom dat Zina’s reis een positieve bijdrage gaat leveren aan onze maatschappij. Tot slot wil Zaineb graag kwijt dat ze het heel fijn werken vindt met de mensen van De Schakel. Zaineb voelt zich bij ons thuis, doordat er begrip is en respect. En niet in de laatste plaats; veel enthousiasme om van Zina’s reis een succes te maken!
