Vita als Catherine
Ik speel in het stuk ‘8 Vrouwen’ Catherine. Ik ben de jongste dochter van Gaby en zusje van Suzan. Men zegt dat ik een onbesuisd meisje van 16 jaar ben, dat graag als ouder wil worden gezien maar zich niet zo gedraagt. Stiekem vind ik het wel fijn de Benjamin van het gezin te zijn. Als je jong bent, dan kun je heerlijk andere familieleden een beetje sarren. Vooral mijn tante Augustine is zó lekker op de kast te jagen. Heerlijk vind ik dat! Lekker de grenzen opzoeken en overschrijden. Mijn moeder zegt er bijna nooit wat van. Ze heeft zich nauwelijks met de opvoeding bemoeid; dat heeft ze vooral aan mevrouw Chanel, de huishoudster overgelaten. Maar het is niet zo dat ik me nooit wat van mijn moeder aantrek hoor. Soms luister ik wel naar haar, maar niet te vaak. Met mijn vader heb ik een hele speciale band. Wij hebben geheimen met elkaar. En ik weet zeker dat hij die geheimen alleen maar met mij heeft. Je vraagt je misschien af of ik de geheimen met je zal delen? Wat denk je zelf? Dan is het toch geen geheim meer?
Vita in het echte leven
In het echte leven ben ik Vita Durlacher – van den Bergh. Ik ben nu bijna 6 jaar lid van De Schakel; zo lang speel ik ook toneel (een jaar musicalklas op de middelbare school niet meegerekend). Ik vond het niet heel moeilijk me te verplaatsen in deze rol, omdat ikzelf als 16-jarige puber soms ook wat recalcitrant kon zijn. Ik moest het echter wel wat aanzetten. Om me beter te kunnen verplaatsen in een personage helpt het mij altijd de bijbehorende kleding aan te trekken. Zo ook bij Catherine: lekker in (kinderachtige) pyjama op de bank.
Ik kan me voorstellen dat Catherine met al die volwassenen om zich heen graag ouder gevonden wil worden, maar ook nog graag kind wil blijven. Daarbij verlangt ze naar erkenning, die ze schijnbaar alleen van haar vader krijgt. Ik heb daarom wel begrip voor haar gedrag en haar acties.
