Dit is Jacqueline Blom. In het dagelijks leven is zij gemeenteambtenaar en houdt zij zich bezig met het archief. Jacqueline is optimistisch van aard, vrolijk, milieubewust, een absolute dierenvriend en moeder van Laura. Soms heeft zij wel wat weinig geduld. Als iets haar niet direct lukt dan is zij geneigd om af te haken.
Naast toneelspelen heeft zij nog een andere passie. En dat is Kerst! Ze is gek op kerst. Ze verzamelt kerstengelen (ze heeft er al meer dan 200!). De engelen worden begin december uitgestald. De bedoeling is dat ze begin januari weer de kast in gaan, maar dat stelt ze vaak uit. En Jacqueline heeft ook heel veel kerst-dvd’s. Ze houdt van die happy-endjes. Sgrooge oftewel A Christmas Carol heeft ze in vele versies en ze kijkt het elk jaar opnieuw met veel plezier. Haar favoriet is die met Albert Finney uit 1979.
Jacqueline is al lid van De Schakel sinds april 2011. Ze zat als kind al op toneel en dat vond ze erg leuk, maar op haar 11de is ze ermee gestopt. Toen Ronald (haar man) door Sidney werd gevraagd om mee te doen aan muzikale begeleiding van het stuk “De aangekondigde moord” ging Jacqueline vaak mee met de repetities. Toen begon het al te kriebelen, maar pas na ‘Andorra’ , waar zij figurant was, is zij lid geworden.
Het leuke van Andorra was dat ze toen zij 15 was ook al figurant was in dat stuk. Andorra was een stuk dat door gezamenlijke toneelverenigingen in Bussum werd gespeeld in Spant!. Haar leraar Duits was lid van Toneelvereniging De Plankeniers en vroeg destijds in de klas of Jacqueline figurant wilde zijn. En zo kwam het dat Jacqueline, met een tussenpoze van wel bijna 40 jaar, 2 keer in hetzelfde stuk als figurant heeft gespeeld. En ze vond het heerlijk om weer op toneel te staan!
Aan het stuk ‘De Zevende Hemel’, bewaart Jacqueline goede herinneringen. Het was een heel leuk stuk, ze had een leuke rol, maar het allerleukste was toch wel dat zij samen met haar dochter Laura in dat stuk speelde.
Ook bij Jacqueline ging er wel eens iets mis. In ‘The Godmother’ was zij haar tekst kwijt en ze hoorde de souffleuses niet. Gelukkig raakte ze niet in paniek, maar heeft ze gewoon wat doorgepraat. Gelukkig werd ze gered door haar tegenspeelster. Niemand had wat gemerkt.
Het leukste van toneel vindt Jacqueline dat ze in de huid mag kruipen van een ander persoon. Zo kan je een slechterik zijn zonder dat het consequenties heeft, of een dronken zijn of een chocolade-etende, scheten-latende operadiva zijn. Heerlijk gewoon!
Door het toneelspelen heeft Jacqueline geleerd meer haar mening te geven. Voorheen durfde ze dat minder. Nu durft ze dat gelukkig meer. Ze heeft absoluut meer zelfvertrouwen gekregen.
Later, als Jacqueline en Ron met pensioen zijn, dan hopen zij meer te gaan reizen; steden ontdekken, een Tour de France met de auto te doen… dat lijkt hun wel wat. En ze wil ook meer gaan tuinieren. Sinds vorig jaar heeft Jacqueline een huis met een tuintje. Dus het begin is er al. En natuurlijk is ze helemaal gelukkig in haar nieuwe rol als oma! En verder hoopt Jacqueline natuurlijk gelukkig en gezond oud te worden. Wie wil dat nou niet?
