Toneelvereniging De Schakel keert groots terug in Spant!
Op 2 november staat Toneelvereniging De Schakel voor het eerst sinds 5 jaar weer op de planken in de grote zaal van Spant! met “Lang en Gelukkig – een modern sprookje” van schrijver Don Duyns. Een hilarische ‘familievoorstelling voor volwassenen’, in de traditie van de British Pantomime en bekend van het RO-theater, waaraan in totaal bijna 50 mensen meewerken. Vanwege het 90-jarig bestaan van de vereniging wordt uitgepakt met een 25-koppig live-orkest door een unieke samenwerking met De Schakel Band en leden van Drum- en Showband ViJos uit Bussum en de jongeren van ‘JONG’, onderdeel van Muziekvendel Nardinc uit Naarden.
Na een pauze van vijf jaar is Toneelvereniging De Schakel terug en hoe! Met een vernieuwde visie en een heropgebouwde structuur, staan de leden van de vereniging klaar om hun 90-jarig jubileum te vieren met een ongekend grote productie. Bijna 50 getalenteerde individuen hebben hun krachten gebundeld om een productie neer te zetten die niet alleen een lust voor het oog is, maar ook een feest voor het oor. De productie, die 15 jaar geleden ook door De Schakel werd opgevoerd tijdens het 75-jarig jubileum, wordt nu groter en indrukwekkender gepresenteerd dankzij de technologische vooruitgang in de vorig jaar gerenoveerde theaterzaal van Spant!
Sprookjes met een scherpe twist
Cast en Crew tijdens het jubileumuitje in het “sprookjesbos” in Limburg (sept. 2024)
“Lang en Gelukkig” speelt zich af in en rond, hoe kan het ook anders, een sprookjesbos, een paleis en het huis van Assepoester en haar vader, de baron. Het verhaal wordt verteld door een, wellicht iets te warrige, goede fee. Geheel in de traditie van de British Pantomime snijden de teksten hier en daar wat politieke of maatschappelijke thema’s aan, afgewisseld met absurde personages en verhaallijnen. De importbruid van Assepoester’s vader (beter bekend als de boze stiefmoeder) spant de kroon, maar ook de veranderende relatie tussen Roodkapje en de Wolf is duidelijk anders dan in de sprookjesboeken.
Van schrijver Don Duyns zijn we gewend dat hij knipoogt naar actualiteiten en maatschappelijke thema’s, en van liedtekstschrijver Alex Klaassen is algemeen bekend dat hij met zijn scherpe teksten een perfecte parodie maakt op welke muziekstijl dan ook.
Dubbelrollen voor cast en crew
De ruim 20 rollen worden gespeeld door slechts 11 spelers; heel veel dubbelrollen dus. Dat maakt het voor de spelers lastig, maar ook een mooie uitdaging. Om de personages goed neer te kunnen zetten en tegelijkertijd goed tussen hun personages te kunnen schakelen, hebben de spelers een masterclass gehad van theatermaker Edwin Klazinga, die zelf enige tijd verbonden is geweest aan het RO-theater.
“Assepoester heeft twee hele verschillende kanten, of eigenschappen,” vertelt Laura Splinter die deze hoofdrol vertolkt. “Ik vind dat erg leuk om te spelen, maar ook heel lastig om steeds van het één naar het ander te gaan. De masterclass heeft daar wel veel bij geholpen, die gaf ons wel de juiste gereedschappen om dat uit te diepen.”
Niet alleen op het podium maar ook achter de schermen is sprake van dubbelrollen. Sidney Durlacher heeft meerdere petten op in deze productie. Naast zijn taken als voorzitter van de vereniging, nam hij de regie van deze voorstelling op zich. Verder maakte hij als muzikaal leider een deel van de arrangementen in samenwerking met twee andere arrangeurs. Tijdens de voorstelling heeft hij de leiding over het orkest. Tot slot zag hij ook nog kans om de choreografie van een aantal nummers in elkaar te zetten.
Muzikanten van ViJos Bussum (archief ViJos)
“Na nu een aantal jaren regie te hebben gedaan, wilde ik het mezelf wel een nieuwe uitdaging geven. Dat houdt het spannend. Ik heb nooit eerder een orkest gedirigeerd, maar dat is altijd wel een beetje een droom geweest. Nu kwam de gelegenheid en heb ik de kans én uitdaging met beide handen aangepakt. De eerste repetities met de twee groepen geven wel veel vertrouwen. Het zijn stuk voor stuk goede muzikanten die weten wat er van ze wordt verwacht. Als ik maar duidelijk ben in beginnetjes, eindjes en het juiste tempo aangeven. En dat lukt!”, lacht Durlacher.
Anne-Claire Al Awqati speelt twee hele uiteenlopende rollen: één van de twee gemene stiefzussen en de Grote Boze Wolf. “Het zijn twee heel uiteenlopende rollen. Paris is een vrouwelijke rol, ze is gemeen en dom. De wolf is meer een mannelijke rol en ook nog een dierlijke. Hij worstelt met zijn woede en met discriminatie, maar laat zich uiteindelijk ook van zijn romantische kant zien. Het is, ook met alle fysieke uitdagingen die daarbij komen kijken, best lastig dat goed neer te zetten en steeds van het één naar het ander te switchen. Maar ik vind het heel erg leuk, ik kijk er erg naar uit!”
Sproojesboek komt tot leven
Het is niet alleen de schaal die deze voorstelling onderscheidt; het is de innovatie. Dat begint al bij de promo: voor social media en promotiemateriaal is voor het eerst een poster gemaakt met een AI-afbeeldingsgenerator. Dat blijkt slechts een voorproefje. Met het gebruik van projectie en animatie en de mogelijkheden van de nieuwe belichting in het theater, belooft De Schakel een meeslepende ervaring die zich uitstrekt over de gehele zaal. Dit is een voorstelling die de grenzen van traditioneel theater verlegt en het publiek uitnodigt om deel uit te maken van het spektakel.
Dankzij de technische mogelijkheden komt een gigantisch sprookjesboek tot leven als de goede fee eruit begint voor te lezen. Terwijl we door het boek bladeren, komt op elke pagina weer een nieuwe scene tot leven en strekt deze zich uit door de zaal, midden tussen het publiek.
Durlacher legt uit: “De licht dementerende Goede Fee leest voor uit het sprookjesboek. Het publiek draait als het ware naar haar gezichtspunt en zoomt in op het boek. Een filmische invalshoek, maar dan op het podium. Dat we ook echt in de zaal tussen het publiek spelen, versterkt die beleving alleen maar. Het verhaal komt op je af, oftewel je wordt in het sprookjesboek meegezogen alsof je zelf in het bos staat. Dat is het idee en hopelijk lukt dat, mede dankzij de techniek van Spant!.”
Muziek van toegevoegde waarde voor stuk én verenigingen
De muziek die is geschreven in samenwerking tussen drie arrangeurs (Sidney Durlacher, Carlo van der Meijden en Karel van Kampen), wordt tot leven gebracht door muzikanten van De Schakel zelf, Drum- en Showband ViJos (Bussum) en afdeling JONG van Muziekvendel Nardinc (Naarden). Deze samenwerking, mogelijk gemaakt met dank aan de cultuurregisseur van de gemeente Gooise Meren, is een prachtig voorbeeld van hoe kunst en cultuur gemeenschappen kunnen verenigen en verrijken.
Dit is een moment van trots voor De Schakel en een bewijs van hun veerkracht en toewijding. Als u de kans krijgt, mis dan niet de gelegenheid om getuige te zijn van deze terugkeer naar Podium 1. Het belooft een ervaring te worden die nog lang in het geheugen zal blijven. Kom en vier met ons mee, want dit is meer dan een voorstelling; het is een viering van herstel, vernieuwing en de onbreekbare geest van verbinding en cultuur.
Jubileumuitje werd een soort trainingskamp
Repetitie op locatie tijdens jubileumweekend in Limburg (sept. 2024)
De Schakel viert met deze productie haar 90-jarig bestaan. Ter gelegenheid daarvan stond er al een weekendje weg met alle leden op de planning. Het weekend werd ook een soort trainingskamp. “We zitten hier op een prachtige locatie in de buurt van Venlo met geweldige ruimte om te repeteren,” laat Schakel-lid Erwin Versteeg weten in één van de vlogs op de website van De Schakel. Maar ook de locatie klopt helemaal. “Het huis waar we verblijven zou zo het huis van de baron kunnen zijn!”. Hans Hoffmann vult hem aan: “Ja en we hebben hier ook een soort sprookjesbos op de achtergrond, net als straks op 2 november!”.
Uit de vlogs wordt duidelijk dat het repetitieweekend de spelers erg helpt. Laura Splinter legt uit: “Normaal komen we vanuit ons werk, snel eten en dan snel twee uurtjes repeteren. Dan is er toch meer moeheid, minder concentratie. Hier zijn we allemaal al helemaal relaxt begonnen aan de repetities en hadden we alle tijd, dus konden we echt meters maken in de ontwikkeling”. Daarnaast heeft het weekend de groep nog hechter gemaakt dan deze al was. “We hebben de afgelopen tijd veel met elkaar meegemaakt en elkaar als groep gesteund bij hele verschillende moeilijke periodes in het privéleven van verschillende leden. Dat schept een band, en die band is dit weekend alleen maar sterker geworden. Dat is goed voor de vereniging en voor de leden en zal ook zeker merkbaar zijn tijdens de uitvoering,” vertelt de zichtbaar trotse voorzitter.
Al die moeite voor één voorstelling
Het mag duidelijk zijn, dit is een gigantische productie waar enorm veel voorbereidingstijd in zit. Toch speelt deze voorstelling maar één keer. Durlacher: “We krijgen vaak verbaasde gezichten met de vraag of het niet zonde is, al die moeite voor één voorstelling. Maar dat is het niet. Voor ons gaat het om de hobby, het wekelijks samen bouwen aan de productie op gebied van spel, muziek, decorbouw, techniek en alles wat erbij komt kijken. Een mooie voorstelling is de kroon op het werk, de kers op de taart. En we willen het publiek graag een prachtige avond bezorgen. Maar ‘zonde van de moeite’ is het nooit. Het is alle moeite meer dan waard!”
De Schakel speelt “Lang en Gelukkig” op zaterdag 2 november in theater Spant! (Podium 1), aanvang 20:00 uur. Kaarten á €17,50 zijn te bestellen via de website www.toneeldeschakel.nl, waar ook meer informatie te vinden is over de voorstelling en uiteraard over de vereniging en haar leden.
