Na de crematie van Ben komen wat vrienden en familie bij elkaar in zijn huis. Ben heeft de oorlog overleefd en heeft samen met zijn vrouw in een concentratiekamp gezeten. Hij vertelde er alleen nooit over. Nu er herinneringen worden opgehaald, komt ook onvermijdelijk de oorlog ter sprake.
In het gezelschap zitten Ben’s zwangere dochter Elsbeth met haar vriend, een joodse tante met haar man, de buurvrouw met haar dochter en een oude vriend van Ben. Als Elsbeth de aanwezigen vertelt dat de vader van haar vriend een NSB-er is, wordt daar door iedereen anders op gereageerd. De buurvrouw, het type niet-joodse vrouw die precies denkt te weten wat wel en niet kwetsend is voor Joden, is het felst. De man van de Joodse tante is heel nuchter: “Mijn vader was zetter bij de krant, dat ben ik óók niet…” en daartussen in alle kleuren en nuances de meningen van de anderen. Het buurmeisje stelt, vanuit haar kinderlijke onschuld, scherpe vragen. Oude kameraad Brummer weigert antwoorden te geven.
“Nu wil ik graag dat je de waarheid zegt. Niet gekleurd. Zoals het is.”
“Goed fout” van Haye van der Heyden, zelf kind van een ‘foute’ vader, laat prachtig en pijnlijk zien welke sporen de oorlog achterlaat op de tweede generatie en laat de valkuilen zien van denken in zwart/wit of goed/fout, zonder oog voor alle nuances die daar tussen zitten. De bevrijding is bijna 80 jaar geleden, maar de gesprekken, de discussie, zijn onverminderd actueel.
Speeldata:
Vrijdag 10 november (uitverkocht)
Zaterdag 11 november (uitverkocht)
Zondag 12 november (uitverkocht)
Aanvang voorstellingen: 20:00 uur (deuren open 19:30 uur)
